به نام او

پس از پیدایش پول فلزی (سکه طلا و نقره) در زندگی مردمان بهبود بسیاری به وجود آمد . ولی داد و ستد همچنان با سختی هایی همراه بود . بطور مثال اگر بازرگانی کالاهایی را به شهرهای دور می برد و می فروخت و به جای آن سکه های طلا و یا نقره می گرفت ،ممکن بود که این سکه ها در بین راه توسط راهزنان دزدیده شود و بازرگان همه دارایی خود را از دست بدهد . برای این که چنین رخدادی پیش نیاید در شهرهای بزرگ بازرگانانی که دارای اعتبار بودند،سکه های بازرگانان از شهرهای دیگر را می گرفتند و به جای آن رسیدی می دادند و آن رسید را بازرگانان در شهرخودشان نزد بازرگان مورد اعتماد بازرگان یاد شده تحویل می دادند و به جای آن سکه دریافت می کردند و به این  روش برات و چک در ایران قدیم به وجود آمد وبه این روش تجارت بدون جابجا کردن سکه های طلا و نقره انجام می گرفت . پس از به وجود آمدن چک و برات ، صرافی ها و بانک ها با دریافت سکه ها ی مردم به آنان رسید می دادند ،که در گذر زمان این رسیدها در بین مردم دست به دست گشت و مورد پذیرش مردم قرار گرفت . در گذر زمان این رسیدها به شکل یکسان - که همان پول کاغذی یا اعتباری باشد - به وجود آمد . به سخنی دیگر، در آغاز پیدایش پول کاغذی، پول کاغذی سند بستانکاری دارنده آن از بانک بود . درآغاز کار، بانکداران متوجه شدند که همه مردم به یکباره برای دریافت سکه های خود به بانک مراجعه نمی کنند وهمواره مقداری از سکه ها بدون هیچ استفاده ای در بانک می مانَد . بانکداران برای این که از این سکه ها استفاده کنند  این سکه ها را به کسانی که نیاز به این سکه ها داشتند با دریافت سند مورد اعتماد ، وام می دادند و چنین شد که بانکداران به ایجاد و گسترش پول کاغذی پرداختند .

ادامه دارد